Waarbij je daardoor automatisch in een patroon blijf hangen van onzekerheid. Onzekerheid omdat je gewoon niet weet of je nog wel door moet gaan door een tekort aan klanten. En daardoor een tekort hebt aan geld!
Stress en zorgen over het wel of niet kunnen betalen van je rekeningen. Niet je droom op willen geven maar eigenlijk bijna geen keus meer hebben omdat het zo niet langer kan.
Hoe vaak lees je niet dat ik schrijf over storytelling, over verhalen vertellen. Over welke verhalen jij jezelf misschien vertelt. Ik schrijf toch wel redelijk vaak over hoe belangrijk storytelling ook echt daadwerkelijk is! Maar waarom het zo belangrijk is wil ik er dieper op in gaan.
Want stel je nu eens voor dat jij je verhaal niet duidelijk hebt, dus dat wat je nu echt precies wilt en hoe je dat wilt, en dat dan ook je interne verhaal niet klopt, dat je dan gewoonweg nooit je doelen zal gaan behalen. Dat gaat je gewoon niet lukken omdat je te maken hebt met belemmeringen die zo groot zijn dat wat je over wilt brengen niet overkomt. Op dat moment ga je namelijk reageren vanuit het principe dat niet klopt met waar jij naartoe wilt.
Wanneer jouw verhaal niet klopt, extern of intern, dan is die beperking je rem! Je hebt even het gevoel vooruit te komen en dan ineens merk je dat je toch afgeremd wordt. Wanneer je in die situatie zit zal je, wanneer je er ook eerlijk naar durft te kijken, zien dat je of aan het vluchten bent, of je staat stil of je valt aan!
Vluchten zou je kunnen zien als dat je van alles bedenkt om te doen in je onderneming maar eigenlijk ben je alleen maar bezig met andere dingen. Je doet de ene opleiding na de andere, volgt de ene cursus na de andere en dan heb je ineens allerlei afspraken die ervoor zorgen dat je toch niet de acties kunt doen die nodig zijn.
Het stil staan is bijvoorbeeld de hele dag staren naar je beeldscherm van je telefoon of laptop. Misschien lekker scrollen op social media. Je visitekaartje nog eens nalopen en een kleurtje veranderen. Een nieuwe agenda kopen en die mooi op je opgeruimde bureau leggen.
En dan het aanvallen, ja dat is een leuke. Dat is het wijzen naar alles en iedereen die verantwoordelijk zou kunnen zijn voor het feit dat jouw onderneming niet groeit. Het ligt aan de concurrentie, het ligt aan de media, het ligt aan de maatschappij. Het ligt aan alles en om die reden doe je niet de acties die nodig zijn want het heeft toch geen nut. Dus blijf je wijzen en komen er steeds meer op je lijstje om naar te wijzen.
Maar wat ben je nu eigenlijk echt aan het doen? Je bent bezig met reacties in plaats van acties!
En je kunt dit ook eigenlijk bijna niet keren, want zelfs al ben je even streng tegen jezelf en ga je er weer voor, je houdt het uiteindelijk niet vol omdat er extern of intern een verhaal op de automatische piloot afspeelt die gewoon niet klopt met jou doelen.
Het is niet voor niets dat toen ik besloot iets te gaan organiseren, dat dit te maken had met storytelling. Het is te belangrijk en simpelweg de basis van je onderneming!